Συνέντευξη στο site kostoday.com, παραχώρησε ο αρχηγός ανδρικού μας και 1ος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου (2057 πόντοι/128 συμμετοχές),  Γιώργος Τρύπας , σχετικά με τις επιτυχίες του συλλόγου μας, αλλά και την προσωπική του διαδρομή στο μπάσκετ. Αναλυτικά :

Ένας αθλητής και οι “κατακτήσεις” της σκληρής δουλειάς, που χρονολογείται από το 1996.

Ο λόγος για τον Γιώργο Τρύπα, γεν. 12/5/1987.. Ήταν μόλις 1996 όταν ο πιτσιρικάς τότε Γιώργος ασχολήθηκε πρώτη φορά με το μπάσκετ .. Περνώντας μία βόλτα από το γήπεδο Ζηπαρίου, δεν υπήρχε περίπτωση να μην πετύχεις τον Γιώργο με την παρέα του.. Λένε ότι το ταλέντο διαφαίνεται από μικρή κιόλας ηλικία..Πράγματι, στην περίπτωση του το ταλέντο υπήρχε.. Aξίζει να σημειωθεί ότι οι δεξιότητες του δεν περιοριζόταν μόνο στην στρογγυλή πορτοκαλί μπάλα, αλλά και σε ότι αφορούσε τον αθλητισμό. Αφού με ότι καταπιανόταν τα κατάφερνε εξίσου καλά. Ωστόσο, το μπάσκετ ήταν πάντα αυτό που κέρδιζε στην καρδιά του. Όλα αυτά τα χρόνια, δουλεύει σκληρά, αλλά πάντα ταπεινά, με επιμονή, υπομονή και ισχυρή θέληση, σε ανοιχτά γήπεδα (όπως όλα τα παιδιά των χωριών της Κω δυστυχώς) και έχει καταφέρει η παρουσία του να κάνει πάντα “ΘΟΡΥΒΟ”… Αφού, η έφεση του στο σκοράρισμα και η τεχνική του δεν περνoύν απαρατήρητα.. Ωστόσο, αυτό που διακρίνει τον Γιώργο είναι ότι πρόκειται για έναν αθλητή, που δεν προκαλεί ποτέ, παρά μόνο τον Θαυμασμό, τον Σεβασμό και την Εκτίμηση όλων.. Τα κέρδισε με το ήθος που επιδεικνύει και την ψυχή που διαθέτει, εντός και εκτός παρκέ.

Γνωρίζοντας ότι σπάνια δίνει συνεντεύξεις, όντας πολύ προσγειωμένος και χαμηλών τόνων, τον ευχαριστούμε πολύ για την εξαίρεση. Κι επειδή ένας μεγάλος αθλητής μιλάει στο γήπεδο, επιλέξαμε να αφιερώσουμε ένα ολιγόλεπτο βίντεο (καθώς δεν μας βοήθησε το υλικό) στον Γιώργο, εν αγνοία του.. Απολαύστε τον…

Πότε ξεκίνησες ν’ ασχολείσαι με το μπάσκετ σε ποιες ομάδες έχεις αγωνιστεί;

Μπάσκετ έπαιζα από πολύ μικρή ηλικία, από 7 ετών καθώς το σπίτι μου ήταν δίπλα στο γήπεδο. Άρχισα ν’ αγωνίζομαι σε ομάδα το 1998 όταν ιδρύθηκε στο χωριό η ομάδα της Αναγέννησης Ασφενδιού. Πρώτος μου προπονητής ήταν ο παλιός παίκτης του Ανταγόρα και της Α.Ε. Δικαίου James Χατζηχαραλάμπους, ο οποίος μου έδειξε πρώτη φορά πως να σουτάρω. Εδώ και πολλά χρόνια είναι ένας από τους καλύτερους φίλους μου. Από το 2001 στην Α.Ε. Δικαίου μέχρι το 2006. Απ’ το 2006-2008 ήμουν στην Αθήνα λόγω σπουδών και αγωνίστηκα στον Εθνικό Πειραιώς. Το 2008-2010 αγωνίστηκα στον Ιπποκράτη και από το 2011 μέχρι σήμερα στην Α.Ε. Δικαίου.

Ξεκίνησες ν’ αγωνίζεσαι-προπονείσαι σε ανοικτά γήπεδα και κάποια παιδιά συνεχίζουν να το κάνουν ακόμη εν έτη 2016… Ποια είναι η γνώμη σου γι αυτό; Μειονεκτούν τα παιδιά από τα χωριά του νησιού μας;

Όλα τα παιδιά της Α.Ε.Δ. ξεκίνησαν το μπάσκετ σε ανοιχτά γήπεδα όπως και εγώ. Είναι πολύ δύσκολα διότι το χειμώνα αναγκάζονται να προπονηθούν με κρύο κ’ αέρα και όταν βρέχει ακυρώνονται οι προπονήσεις.Το καλοκαίρι κάτω από υψηλές θερμοκρασίες με αποτέλεσμα να φέρνει μεγάλη καταπόνηση για τα πόδια των αθλητών. Παρόλα αυτά οι ακαδημίες της ομάδας μας δείχνουν να ανταπεξέρχονται και να τα καταφέρνουν και υπό αυτές τις συνθήκες. Φυσικά και μειονεκτούν τα παιδιά της ομάδας μας όπως και των άλλων χωριών. Ελπίζουμε κάποια στιγμή σε “κάτι καλύτερο” .

Ο φετινός τίτλος τι σημαίνει για σένα; Eίναι η επιβράβευση για τους κόπους τόσων ετών για την ομάδα σου αλλά και για σένα;

Φυσικά και είναι μια μεγάλη επιβράβευση, όχι μόνο εμάς των παιχτών, του προπονητή αλλά και των ανθρώπων αυτών που σκέφτηκαν να ενώσουν τις ομάδες των δύο χωριών. Είναι κάτι που το προσπαθούσαμε χρόνια, το πιστέψαμε, και τελικά το καταφέραμε.

Το final 4 η κατάκτηση του τίτλου, αλλά και οι αγώνες μπαράζ για άνοδο στην Γ’ Εθνική είναι για σένα ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε; ή κάτι άλλο;

Η νίκη στο final 4 ήταν ο πρώτος στόχος μας και τον πετύχαμε. Οι αγώνες μπαράζ Γ’ Εθνικής είναι ο επόμενος στόχος που θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε, για να θεωρηθεί όλο αυτό ένα “όνειρο”.

Σε λιγότερο από “48 ώρες” και δυο παιχνίδια που είναι ουσιαστικά όλη η αγωνιστική χρονιά πέτυχες 61 πόντους, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό;

Είχαμε προετοιμαστεί ψυχικά και σωματικά ότι θα παίξουμε δύο πολύ δυνατούς αγώνες. Όσο και αν φάνηκε εύκολο για κάποιους, δεν ήταν, καθώς είχαμε ν’ αντιμετωπίσουμε δύο πολύ καλές ομάδες με πολύ έμπειρους παίκτες. Σε ότι αφορά την προσωπική μου απόδοση την οφείλω στους συμπαίκτες μου, που κάνουν όλη την “βρώμικη δουλειά”, δημιουργούν χώρο και μου εμπιστεύονται την μπάλα.

Πολλοί σχολίασαν την επιτυχία της ομάδας στο γεγονός ότι η “παρέα” που έχετε δημιουργήσει, το καλό κλίμα και η εξαιρετική δουλειά του προπονητή Δημήτρη Τζομάκα είναι το μυστικό της επιτυχίας, συμφωνείς με αυτή την άποψη;

Είμαστε σχεδόν ίδια ομάδα τα τελευταία 3 χρόνια με μικρές αλλαγές κάθε χρόνο. Είμαστε φίλοι και συμπαίκτες και γνωριζόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια. Πιστεύω πως όλη αυτή η σχέση βοήθησε για να γίνει αυτή η ομάδα. O coach Τζομάκας μας ξέρει από μικρά παιδιά, μας έχει “μεγαλώσει”. Με την σκληρή δουλειά που κάνει, μπορεί να χειριστεί τον καθένα μας ξεχωριστά και να έχουμε αποτελέσματα σαν και αυτά τόσο στην ομάδα των ανδρών, όσο και στην εφήβων. Ο Δημήτρης Τζομάκας είναι ο άνθρωπος που μου έχει διδάξει πολλά αυτά τα χρόνια… ιδιαίτερα στο θέμα της ψυχολογίας για κάθε αγώνα, πως να παραμένω ήρεμος και συγκεντρωμένος στο παιχνίδι, πράγμα πολύ σημαντικό για κάθε αθλητή.

Πως θ’ αντιμετωπίσεις μια πιθανή “συνύπαρξη” με τον Ιπποκράτη στην Γ’ Εθνική; Τι θα σημαίνει για το νησί να έχει 2 ομάδες σε εθνική κατηγορία;

Σίγουρα αν γίνει κάτι τέτοιο θα είναι ξεχωριστό γεγονός αδιαμφισβήτητα και δεν θα το έχουμε ξαναδεί. Αλλά δεν θέλω να προτρέχω, γι’ αυτό τώρα η σκέψη μου, είναι μόνο στους αγώνες μπαράζ του Ιουνίου.

Είσαι προπονητής στα τμήματα υποδομών της Α.Ε. Δικαίου υπάρχουν παιδιά που ξεχωρίζουν; Bλέπεις έναν νέο μικρό “Τρύπα” να παίρνει σύντομα την θέση σου;

Πάντα υπάρχουν ταλέντα που ξεχωρίζουν, αρκεί να δουλέψουν σκληρά και υπό την σωστή καθοδήγηση. Εμείς στην Α.Ε. Δικαίου προσπαθούμε να κάνουμε τα παιδιά ν’ αγαπήσουν το άθλημα, να σέβονται συμπαίκτες και αντιπάλους και να λειτουργούν ομαδικά.

Που θα “αφιέρωνες” αυτό τον τίτλο και γιατί;

Αφιερώνω τη νίκη στους συμπαίκτες μου, γιατί μαζί παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για το καλύτερο…στον προπονητή της ομάδας μας Δημήτρη Τζομάκα και τέλος θα ήθελα ν’ αφιερώσω τον τίτλο στον αδελφικό μου φίλο Γιάννη Μαύρο, μπορεί να μην ήταν εδώ με την παρουσία του, αλλά θα παραμείνει για πάντα στις καρδιές όλων μας…

Kostoday video: Γιώργος Τρύπας

http://www.kostoday.com/%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%AC/giorgos-trypas-o-xrisos-skorer-tis-ae-dikaiou-foto-vinteo

 

 

 

Συνέντευξη στην εφημερίδα “Ροδιακή” παραχώρησε ο προπονητής της ομάδας μας, Δημήτρης Τζομάκας , σχετικά με τις επιτυχίες του συλλόγου μας, αλλά και την επιτακτική ανάγκη κατασκευής ενός δεύτερου κλειστού γυμναστηρίου στο νησί μας. Αναλυτικά :

Έχει συνδέσει το όνομά του με την ΑΕ Δικαίου, με τις επιτυχίες της όλα αυτά τα χρόνια, το χαμηλό και πολύ σοβαρό προφίλ της εντός κι εκτός παρκέ και με τη μεθοδική δουλειά που γίνεται στα τμήματα υποδομής. 

Ο Δημήτρης Τζομάκας, μετά από είκοσι δύο χρόνια συνεχούς ενασχόλησης με το άθλημα, πανηγύρισε δύο τίτλους μαζεμένους σε μία σεζόν, αρχικά στο πρωτάθλημα εφήβων και εν συνεχεία στο ανδρών, αποσπώντας πολύ κολακευτικά σχόλια για το μπάσκετ που έπαιξαν οι αθλητές του και στις δύο κατηγορίες.

Μιλώντας στην «Ροδιακή», ελάχιστα 24ωρα μετά την επιστροφή του από τη Σάμο όπου συνόδεψε τη μικτή Δωδεκανήσου, ο 47χρονος προπονητής εξηγεί τους λόγους που η ΑΕΔ κατέκτησε το πρωτάθλημα ανδρών, απαντά στο αν η πρώτη θέση στα μπαράζ ανόδου είναι εφικτός στόχος, υπερθεματίζει για την έλλειψη κλειστού γυμναστηρίου στο Πυλί και παίρνει θέση στο λεπτό ζήτημα ανάδειξης ταλέντων και εντατικής δουλειάς στις υποδομές.

Ήταν πρωταρχικός στόχος της ομάδας η κατάκτηση του πρωταθλήματος ανδρών φέτος ή προέκυψε κατά τη διάρκεια της σεζόν κι εντάθηκαν οι προσπάθειες υλοποίησής του;

Ήταν πρωταρχικός στόχος όχι μόνο φέτος αλλά και τα προηγούμενα χρόνια όπου άλλες ομάδες έριξαν χρήματα κι έκαναν μεταγραφές. Έχουμε δείξει όλα τα χρόνια ότι δεν είμαστε «φωτοβολίδα», έχουμε κάποιες αρχές, μία απ’ αυτές είναι ότι δε λέμε μεγάλα και παχιά λόγια, ούτε κάνουμε εξαγγελίες αλλά δουλεύουμε με σοβαρότητα και υπομονή γνωρίζοντας ότι τα αποτελέσματα θα έρθουν.

Τι δυσκόλεψε περισσότερο την ΑΕ Δικαίου στο φετινό πρωτάθλημα κι εσένα ως προπονητή;

Αυτό που μας δυσκολεύει πάντα είναι οι πολύ λίγες ώρες προπόνησης που έχουμε στο κλειστό αφού δεν αρκεί πια να στεγάσει τις ομάδες όλου του νησιού. Επίσης, φέτος με δυσκόλεψε αρκετά το ότι επειδή τα παιχνίδια στον όμιλο νήσων ήταν εύκολα, δεν μπορούσα να δώσω κίνητρο στους παίκτες μου και γι’ αυτό δεν κάναμε καλά παιχνίδια κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Όταν ήρθε η ώρα του F4, πραγματικά τους είδα αλλαγμένους και ψυχολογικά και αγωνιστικά και το έβγαλαν μες το γήπεδο.

Τι ήταν αυτό που έκανε την ΑΕ Δικαίου να ξεχωρίσει τόσο έντονα φέτος στο πρωτάθλημα;

Σίγουρα ο τρόπος παιχνιδιού μας αφού δεν έχουμε κλασικό σέντερ αλλά έχουμε ψηλά και αθλητικά παιδιά, έτσι όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα να φτιάξω ένα στυλ παιχνιδιού που να στηρίζεται και να φανερώνει τις ικανότητες και τις δεξιότητες του καθ’ ενός, με μεγάλες ταχύτητες, γρήγορες μεταφορές σε άμυνα και επίθεση, αρκετά σουτ και πίεση στην άμυνα. Επίσης, καλλιεργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια η εμπιστοσύνη και η σιγουριά στις δυνάμεις μας και δείχναμε από την αρχή του κάθε παιχνιδιού ότι ήμαστε το αδιαφιλονίκητο φαβορί.

 

Πόσο θετικό και πόσο αρνητικό είναι να γνωρίζεις πλέον τόσο καλά τους αθλητές σου κι εκείνοι εσένα;

Έχει και θετικά έχει και αρνητικά, σίγουρα τα θετικά είναι πολύ περισσότερα γιατί κάνει τη δουλειά μου πιο εύκολη αφού γνωρίζω καλά τα ελαττώματα και τα προτερήματά τους και γενικά συνεννοούμαστε με «κλειστά μάτια».

Αυτό, πάντως, που τους αναγνωρίζω είναι ότι δεν εκμεταλλεύτηκαν ποτέ το ότι γνωριζόμαστε τόσο καλά και πάντα είναι σοβαροί.

Τι θεωρείς ότι θ’ αλλάξει στην ομάδα / σύλλογο / Πυλί / νησί Κω η κατάκτηση του τίτλου κι ενδεχομένως η άνοδος στη Γ’ εθνική;

Πιστεύω ότι το πρώτο που θ’ αλλάξει είναι το να δει η δημοτική αρχή ότι επιβάλλεται η κατασκευή ενός κλειστού γυμναστηρίου στα χωριά άμεσα.

Όλες αυτές οι επιτυχίες προέρχονται από παιδιά του τόπου μας, χωρίς πολυδάπανες μεταγραφές και μεγαλοσχήμονα λόγια και επιτέλους τι άλλο να κάνουμε για να τους πείσουμε, γιατί είναι καθαρά θέμα βούλησης από τους υπεύθυνους να βοηθήσουν τη νεολαία του νησιού η οποία θα τους ευγνωμονεί για πολλά χρόνια.

 

Τι θα επιδιώξει η ομάδα στα μπαράζ ανόδου τον Ιούνιο;

Στόχος μας, αν είμαστε πλήρεις λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων των παικτών (κάτι που πρέπει να δει η Τ.Ε. σε συνεννόηση με την ΕΟΚ και τις άλλες Τ.Ε. να βρεθεί ημερομηνία διεξαγωγής των μπαράζ αρκετά νωρίτερα), να τερματίσουμε πρώτοι.

Ποιο πρωτάθλημα χάρηκες περισσότερο; Των ανδρών ή των εφήβων;

Όλα τα πρωταθλήματα έχουν τη δική τους ξεχωριστή χαρά, και μάλλον επειδή είμαι ρομαντικός, χαίρομαι όταν βλέπω τα παιδιά να καταφέρνουν τους στόχους τους και χαίρομαι ακόμη περισσότερο όταν τους βλέπω να πανηγυρίζουν να γελάνε να δακρύζουν. Θα επισημάνω, όμως, ότι το αντρικό ήταν το πρώτο πρωτάθλημα που πήραμε στην έδρα μας, μπροστά στον κόσμο μας και ιδιαίτερα μπροστά στους αθλητές και τις αθλήτριες απ’ τις υποδομές και αυτό ν’ αποτελέσει οδηγό στην προσπάθειά τους.

Το συγχαρητήριο μήνυμα ποιου σε συγκίνησε περισσότερο και γιατί;

Αυτό που συγκίνησε περισσότερο ήταν η αγκαλιά και τα φιλιά του πατέρα του Γιάννη του Μαύρου μόλις έληξε ο τελικός, στον οποίο αφιερώνουμε αυτό το πρωτάθλημα…

 

Δουλεύοντας ανελλιπώς με παιδιά, εδώ και πολλά χρόνια, κι έχοντας συμβάλλει στην εξέλιξή τους μπασκετικά, ποιος αθλητής / αθλήτρια σε κάνει ιδιαίτερα περήφανο;

Σίγουρα δεν είναι ένα παιδί, απ’ τα χέρια μου έχουν περάσει εκατοντάδες αγόρια και κορίτσια γι’ αυτό είμαι και θα είμαι περήφανος για όλα τα παιδιά που έχω προπονήσει και συνεχίζω να προπονώ, από το μεγαλύτερο μέχρι το μικρότερο γιατί το καθένα έχει τα όνειρά του και τους στόχους του, ασχέτως μεγέθους και δουλειά  και χαρά μου είναι να τα βοηθώ να τα πραγματοποιήσουν.

Τι μπορούμε να κάνουμε ως Δωδεκάνησα για να προωθήσουμε περισσότερο τα ταλέντα μας στα κλιμάκια / εθνικές κατηγορίες και να έχουμε «φωνή» στα κέντρα αποφάσεων;

Τα ταλέντα δεν χρειάζονται «προώθηση», ξεχωρίζουν, το παρκέ είναι αδιάψευστος παράγοντας, όποιος δεν το βλέπει εθελοτυφλεί, κανένα ταλέντο δεν χάθηκε γιατί δεν προωθήθηκε παρά μόνο γιατί δεν δούλεψε ή δεν ήταν ταλέντο όσο νόμιζαν κάποιοι. Το να «προωθηθεί» κάποιος που δεν αξίζει, είναι σίγουρο ότι σε λίγο θα χαθεί μέσα στη μάζα γιατί στη ζωή παίρνεις ό,τι αξίζεις. Μεγάλο κεφάλαιο, λοιπόν, η λέξη «ταλέντο» και πρέπει να προσέχουμε να μη δίνουμε στα παιδιά φρούδες ελπίδες γιατί μετά δεν θα μπορούμε να μαζέψουμε τα συντρίμμια, η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη.

Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας, πώς κρίνεις το επίπεδο των τοπικών μας πρωταθλημάτων; Πώς μπορεί ν’ αλλάξει προς το καλύτερο;

Το επίπεδο είναι αρκετά καλό, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει καλύτερο, πάντα θα υπάρχουν κακοπροαίρετοι και μίζεροι οι οποίοι θα γκρινιάζουν. Για να βελτιωθούμε χρειάζονται κλειστά γήπεδα να προπονούνται τα μικρά παιδιά σε καλές συνθήκες, πρόεδροι και συμβούλια με όραμα κοντά στα μικρά παιδιά χωρίς πολλά λόγια και να γνωρίζουν ότι τα αποτελέσματα που έρχονται με τα χρήματα είναι πρόσκαιρα χωρίς ανταπόκριση και προπονητές με υπομονή, συνέχεια, συνέπεια και σοβαρότητα οι οποίοι θα εμπνέουν τα παιδιά με τις γνώσεις τους και τη δουλειά τους και δε θα έρχονται στην προπόνηση με φραπέ, καλωδιωμένοι με το hands free και να κοιτάνε την ώρα πότε θα φύγουν… Πρέπει όλες οι ομάδες απαραίτητα να έχουν υποδομές όχι απλά για το «θεαθήναι», καλύτερα να έχουμε 20 ομάδες παιδικού και κορασίδων κι ας έχουμε 4-5 ομάδες ανδρικού, σε λίγα χρόνια θα έχουμε 15. Όταν η δεξαμενή -υποδομές είναι άδεια λογικό είναι να διψάσουμε σε λίγα χρόνια.

 

Έφτασες ποτέ σε σημείο να πεις «ως εδώ, τα παρατάω» και αν ναι, πότε;

Όχι, έχω μεγαλώσει στον αθλητισμό, στο μπάσκετ, σίγουρα έχω στενοχωρηθεί αρκετές φορές, έχω φτάσει σε δύσκολες καταστάσεις αλλά έχω μεγάλη υπομονή, θα τα παρατήσω όταν δεν μπορώ να εμπνεύσω πια τους αθλητές μου, έτσι κι αλλιώς το πλήρωμα του χρόνου έρχεται για όλους, ουδείς αναντικατάστατος…

Ευχαριστίες

Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλα τα παιδιά του αντρικού και του εφηβικού για αυτά που πέτυχαν φέτος τα οποία είναι απόρροια δουλειάς πολλών χρόνων.

Τον Γιάννη τον Αντωνόπουλο, την ψυχή του συμβουλίου και των παικτών, για όλα αυτά που κάνει και θα συνεχίσει να κάνει…

Τον Πρόεδρο Καραθωμά Δαυίδ ο οποίος, παρά το νεαρό της ηλικίας του και το πολύ δύσκολο έργο που έχει αναλάβει, είναι σοβαρός, εργατικός, χωρίς πολλά λόγια.

Τους αντιπροέδρους Ματθαίου Αγγελική, Χριστοφή Νεκτάριο, και τα μέλη του Δ.Σ.   Καραθωμά Κώστα, Δρόσο Αντώνιο, Κασσιώτη Μαρία, Κασσιώτη Χριστίνα, Τάσο Τάτση, που δίνει ο καθένας από το πόστο του ό,τι μπορεί για τις ανάγκες τις ομάδας.

 

Πηγή : Δημήτρης Τζομάκας: «Τι άλλο να κάνουμε για να τους πείσουμε;» | Η ΡΟΔΙΑΚΗ http://www.rodiaki.gr/article/337913/dhmhtrhs-tzomakas-ti-allo-na-kanoyme-gia-na-toys-peisoyme#ixzz48qrtCgMc