Αγαπητέ κι αγαπημένε Δημήτρη μας
Στο άκουσμα του άδικου και πρόωρου θανάτου σου, οι καρδιές μας βυθίστηκαν στο πένθος. Συντετριμμένοι προσπαθούμε να γράψουμε δυό αράδες για το στερνό αντίο…
Μα πως να πεις αντίο σε έναν φίλο;
Μόνο εικόνες γεμίζουν το μυαλό μας.
Το μικρό παιδί με την πορτοκαλί μπάλα στο χέρι στο γήπεδο του Ζηπαρίου με τη φανέλα της Αναγέννησης, ο έφηβος πρωταθλητής Δωδεκανήσου και νέος άντρας με τη φανέλα της ΑΕ Δικαίου, ο αρχηγός με τη φανέλα του Φοίβου, μα πάνω απ´ όλα ο φίλος, στα αξέχαστα «Μονά του καλοκαιριού».
Δε θα ξεχάσουμε ποτέ την καλοσύνη σου, το γέλιο, τα πειράγματα, την ανιδιοτέλεια και την αγάπη σου για όλο τον κόσμο, την αγάπη σου για το μπάσκετ.
Μέχρι να ανταμώσουμε ξανά.
Μέχρι να παίξουμε μαζί ξανά.
Υ.Γ. 1: Σήμερα 4/10 και αύριο 5/10 δεν θα διεξαχθεί καμιά προπόνηση σε ένδειξη πένθους για τον χαμό του Δημήτρη και θα κατατεθεί στεφάνι στην κηδεία του
Υ.Γ. 2: Δημήτρη… ο Γιάννης ψάχνει για δυάρι στα μονά του Παραδείσου… Να περάσετε καλά…
Leave a Reply